بسمه تعالی
بیش از یک دهه از تذکر رهبر معظم انقلاب در مورد خطر تهاجم فرهنگی می گذرد . این کلمه در زبان اهل سیاست و فرهنگ و رسانه چرخیده و هر کس از زاویه ای به آن نگاه کرده است . گاه پتکی بود که بر نسلی و یا قشری از جامعه زده شد، اما ندیدن عقبه های فکری آن جز تنش های اجتماعی و فاصله اقشار جامعه از یکدیگر کمتر فایده داشته است.
غربزدگی، سیاهی محض است؛ تمام چیزیست که در این بین شجاعانه از زبان بعضی شنیده می شود ولی در پای بیان چرایی ، علت ها و بررسی ریشه ها زبانها لکنت می گیرد و مخاطب غرق سوال را مبهوت نگاه می دارد.
بسم الله الرحمن الرحیم
از غریبی تو گفتن زبانی پاک می خواهد و از سکوتت حرف زدن لبانی مطهر. قلب مکدر ما کجا و ورود به حرم بهشتی جمال صفات تو کجا! سرم را پایین می اندازم و می آیم، می دانم جای دیگر ندارم که بروم ، با توشه ای ناچیز اذن می گیرم و وارد می شوم باذن الله و اذن رسوله و باذن ملائکته.....
بسمه تعالی
اگر ما بخواهیم در مقابل تهاجم ها بایستیم و با هویت و فرهنگ غربی مقابله کنیم ( چون ادعا داریم فرهنگ غرب تناسبی حداقل با فرهنگ و هویت ما ندارد و در حالت کلی با طبع انسانی) باید هویت اصلی و درست را به جامعه جوانمان معرفی کنیم. دو گزینه ای که اول به ذهن می آید هویت ملی و دوم هویت اسلامی است که در ذهن بسیاری اسلامی عربی شناخته شده است.
هویت غربی
بسمه تعالی
وقتی مشکی مد باشه، خوبه!
وقتی رنگ مانتو شلوار باشه، خوبه!
وقتی رنگ عشقه، خوبه!
وقتی رنگ کت و شلوار باشه، با کلاسه!
وقتی لباس های شب تو مهمونی ها مشکی باشه، باکلاسه!
اماوقتی رنگ چادر، مشکی شد، بد شد!!!؟؟؟
بسمه تعالی
